Toplumsal rollere, normlara ve hiyerarşilere tabi olan, onları sorgulamadan içselleştirmiş kişiler kalın bir kölelik zincirine bağlıdırlar. Aslında burada gerçekten ‘kişi’lerden söz edilmeli mi o bile şüpheli.
Markaların, imajların ve manipülatif güç ilişkilerinin kölesi olan ve son dönemlerde bolca övgüsü yapılan ‘Alfa’ erkek de onun bu aslında sefil ve hastalıklı, görünüşte parlak şişkin Ego’suna tabi olmaya can atan ‘Hipergamik’ tatminsiz kadın da kopyala yapıştır birer hayat yaşıyorlar. Değerlerinde erdem son sıralarda geliyor. Yaşadığımız bu hasta toplumun baş sorumlusu edilgen ‘Beta’ tiplerle beraber bunlar.
Ama bunların sorumlu tutmanın da bir faydası yok. Çünkü bunlar özünde bir hayatta kalma güdüsünün pençesindeki korku dolu insanlar.
Bütün bu normların, formların, rollerin ve hiyerarşilerin ötesinde ve toplumun çöp sepetine de düşmeden içsel özgürlüğe ulaşmak için, biyolojinin, maddenin ötesinde Anlam dünyasını zenginleştirmek, otomatik pilottan çıkıp tam bir farkındalıkla ve entegratif bir bilinçle, hangi iş ve durum için hangi araçları nerede ne süreyle kullanacağını ayırdedebilmek gerekir.
Bu ise kendini fark edebilen bir yaratıcılık gerektirir.
Li Poh Yang (Lao Tse) ölümsüz eseri Dao Te Ching’e der ki ‘gerçek büyük komutanlar gölgede kalır, işleri bitince de çekip giderler!’ Yani toplumun başına bela olmazlar. Kişi kültü ve kültçükleri yaratmazlar.
Ben de diyorum ki gelip bize Kişi Kültçüğünü ve kokuşmuş zihninin kast hiyerarşilerini dayatacak erkeklere özgür Kadın ve Erkeklerin uygun bir yanıtı olmalıdır. Bu yanıt bu kafalarında kocaman bir hiyerarşi tepsisi taşıyan heriflerin ve onlara özenen ve onları özendiren kadınların statü sembollerini bunlarin kıçına sokmaktır. Ve gene aynı pazarın malı olan kadınların erkeklere yaptıkları sonu gelmeyen Shittestlerini de aynı şekilde…
Bir biçimde devem edecek.